![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUKaB1DOwxHLxp9jgmVpQIVDlBG13etabZEgpDV6xWizuZ_iNQUo1M7J8td48IFr-IT8lEQGqyDyAMUJzx9HWB1lcYloSPdeKydvpDmMNiMxmxnU_txzAwG80P3IjuHpKK2U9HM6uskcgRP57h3LFdwFHz3eNruU6Ryp0Az5LPAVm4brIIGjor6YGw/w452-h640/MV5BMzc1NjliZDktZjQ0ZS00OTY5LWJkYmItODU0MmQzZGYxNmQ3XkEyXkFqcGdeQXVyNTU1Nzc3NjA@._V1_.jpg)
Godzilla: Planet of the Monsters (2017) | ก็อดซิลล่า ดาวเคราะห์แห่งสัตว์ประหลาด | B-
Directors: Hiroyuki Seshita, Kôbun Shizuno
Genres: Animation | Action | Adventure | Sci-Fi
เรื่องราวอีกมุมหนึ่งของก็อดซิลล่าที่เหมือนตัวร้าย มีหน้าที่ทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า โดยเฉพาะสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นทั้งหมด ไม่มีสิ่งใดต่อกรหรือสยบก็อดซิลล่าได้ ไม่เว้นชาวนอกโลกหรือมนุษย์ต่างดาวที่มีข้อตกลงกับมนุษย์ร่วมกันจัดการก็อดซิลล่าเพื่อแลกกับการได้อยู่อาศัยบนโลก สิ่งสุดท้ายที่ทำได้คือหนีออกจากโลกเพื่อหาดาวดวงใหม่ที่ไม่มีก็อดซิลล่าอีกต่อไป ทว่าก็มิอาจปฏิเสธได้ว่าโลกคือที่มนุษย์เป็นเจ้าของ
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRz5hsWzbY5KF5qKz9WMXnQsNYvhO40I7d582IDjSEy0oHt-meZ5FxuLAv4JzoPe5HfBfzGCKIM_ClXalzkUqVAJlXdwmGg5cBpZi4e7w2snEsuHpIlcqKrvri3f6vyvIKggPRKzRo9deD26umWae0gYmIBQcEN1vv-vXN3kgbZRaul5oIeZJMqusq/w640-h358/tumblr_osoif2L5Ru1qgckmbo2_500.gif)
ประเด็นความอยู่รอดบนยานอวกาศที่สละโลกมาเป็นเวลาหลายปี แต่ยังหาแหล่งที่อยู่อาศัยไม่ได้ ใช้ชีวิตรูปแบบเดิมอย่างไม่มีจุดหมายแน่ชัด ทรัพยากรเริ่มหมดลงทีละน้อย ปัญหาสังคมที่เพิ่มขึ้นของคนสูงวัยจนเป็นภาระให้คนหนุ่มสาว ปัญหาหลายอย่างเกิดขึ้นจนเกิดข้อสงสัยถึงอนาคตที่ยังมีหวังกับดาวดวงใหม่หรือไม่ ขณะเดียวกันการจากโลกมานานหลายปีจะมีความเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง ก็อดซิลล่ายังคงมีชีวิตอยู่หรือไม่
การเปิดประเด็นถึงสภาพสังคมที่เผชิญกับปัญหาชีวิตในกรอบค่อนข้างรวบรัดไปหน่อย ความตึงเครียดของชีวิตที่ไม่รู้ความแน่ชัดเป็นสิ่งที่น่าสะท้อนให้เห็นมากกว่านี้ เพราะประเด็นนี้จะนำไปโยงถึงความคิดกลับโลก ซึ่งคำว่ากลับโลกมีนัยแฝงถึงการแก้แค้นที่อยากเอาคืนก็อดซิลล่า ด้วยเหตุผลกว้างๆที่ฟังแล้วเต็มไปด้วยอคติ นั้นคือโลกเป็นของมนุษย์เท่านั้น เมื่อได้เห็นเหตุผลเช่นนี้จึงรู้สึกว่าประเด็นความอยู่รอดนั้นได้ลดน้อยลงไปพอสมควร
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIGUNpvUJTrgfEw-n6rCU8vsera7iR8f8BTcNEO0RPHd_AD62wG1h_WRomlEdAVDaQ5p52CrSS0yurYXDyduRyrEtYIf6Hf-XCoEs8rPCq_I1bu_Gv6QudPEXLS_T3DHYUk8VK2-1PZKqoYCt5mHX5BWb_Ql_KKGlEi1anz329vujylzkpy8wvQZm0/w640-h360/maxresdefault.jpg)
ความแค้นที่มีต่อก็อดซิลล่าเพราะสร้างความอับอายถึงการสูญเสียทุกสิ่งบนโลก จนในที่สุดได้กลับคืนสู่โลกพร้อมความเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ (ช่วงเวลาเดินทางในอวกาศทำให้เวลาบนโลกผ่านไปหลายศตวรรษ) สิ่งที่เกิดขึ้นคือพืชพรรณธรรมชาติที่ดูสงบสุขไร้พิษภัย ทว่าก็อดซิลล่ายังคงอยู่ต่อพร้อมกับการเจริญเติบโตที่มากกว่าเก่า กระนั้นความแตกต่างระหว่างยุคสมัยกับความใจกล้าบ้าบิ่นจึงเลือกเผชิญเข้าต่อสู้ โดยยึดความหวังที่ว่าโลกคือที่พึ่งสุดท้าย
ช่วงแรกค่อนข้างก้ำกึ่งกับความหงุดหงิดที่ไม่น่าเชื่อสักเท่าไร โดยเฉพาะการสรรหาความแค้นที่มีต่อก็อดซิลล่าที่มองตัวเองเป็นใหญ่เพียงอย่างเดียว เหมือนเด็กที่มีความคิดอยากเอาชนะ ซึ่งย้อนแย้งกับการบริหารจัดการทหารและกลยุทธ์อย่างกับคนละคนที่เกิดขึ้นในครึ่งชั่วโมงหลัง แน่นอนว่านอกจากการบริหารแล้วก็คือความลุ้นกับการจัดการก็อดซิลล่าที่ได้ผลแลไม่ได้ผลแล ลุ้นระทึกเหมือนไม่มีอะไรจะเสียไปมากกว่านี้แล้ว แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือตอนจบที่กระแทกกระทั้นจิตใจซะเหลือเกิน มนุษย์นะเหรอที่เป็นเจ้าของโลก
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIIjqC7qjtOuamNsXBDbqk2TMR_EXiucYt1YuPDdsZrdNeiiCxXOEESMjXJwR3NIGrrDVD8rtsdJ1i2j7pFObS1-qPBoeaqoHZzEd-EZJF41BojBl8Ji3cRk4XMpxB1MOHRMR_HG6rmzy8rJmLGpTXWmC6hbyDOcrJo2_8pZAH_oahuJ8187aC5LrH/w452-h640/5964e58167e7e_408554b.1400x1400.jpg)