Shocker (1989) | ช็อคเกอร์ ถึงตายก็ไม่หายบ้า | B-
Director: Wes Craven
Genres: Comedy | Horror | Thriller
เห็นผ่านตามาตั้งหลายที แต่ไม่คิดจะดูสักครั้งเพราะรู้สึกไม่น่าจะเท่าไร จนได้ดูนี่แหละถึงเข้าใจไปอีกแบบเพราะความคัลท์ที่เปลี่ยนจากสยองขวัญจนเกือบเป็นแฟนตาซีได้เลย
เรื่องสยองขวัญมาจากโฮเรซ พิงเกอร์ (Mitch Pileggi) ฆาตกรโรคจิตที่ไล่ฆ่าคนบริสุทธิ์จนตำรวจหมายหัวตามจับให้ได้ แต่เผอิญโจนาธาน ปาร์กเกอร์ (Peter Berg) วัยรุ่นหนุ่มที่ไม่น่ามีส่วนเกี่ยวข้องได้ฝันเห็นเหตุการณ์ฆาตกรรม ซึ่งตรงกับเหตุการณ์จริงอย่างไม่น่าเชื่อ
ความบังเอิญในฝันทำให้ยากจะเชื่อว่าคือเรื่องจริง แต่นั่นทำให้ตามจับฆาตกรได้สำเร็จ และนำตัวมาลงโทษประหารด้วยเก้าอี้ไฟฟ้า ทว่าการทำเช่นนั้นไม่อาจสำเร็จได้ เพราะฟื้นกับมาอีกครั้งในรูปแบบวิญญาณร้ายที่สถิตตามพลังงานไฟฟ้า
ช่วงแรกมีความสยองขวัญพอสมควร มีฉากฆาตกรรมที่รุนแรงและค่อนข้างสมจริง ซึ่งไม่แปลกใจว่าทำไมเคยได้เรท X มาก่อนจะตัดต่อใหม่ให้เหลือเรท R แต่นอกจากความสยองขวัญแล้วคือความตลกร้าย ทำให้ตอนแรกที่ว่าโหดเหลือเกินต้องมาหลุดขำราวกับหนังคนละเรื่อง
25-08-10-11-17-09.gif)
ทิศทางหนังเริ่มเปลี่ยนเพราะความคัลท์เปลี่ยนจากคนเป็นวิญญาณร้าย ซึ่งสิงสถิตตามพลังงานไฟฟ้า มีความสามารถสิงเข้าร่างใครก็ได้ แต่ที่จี้เส้นคือการสิงร่างเด็กผู้หญิงตัวน้อย แล้วการที่ต้องแสดงให้เหมือนฆาตกรโรคจิตไล่ฆ่าแบบโหดๆ จึงดูตลกเกินกว่าจะน่ากลัวซะงั้น
สิ่งหนึ่งที่คุ้นเคยคือความฝันที่สามารถดึงเข้ามาสู่ความจริง หรือการบอกเป็นนิมิตรล่วงหน้า ซึ่งเหมือนกับหนัง A Nightmare on Elm Street จนเพิ่งมาสังเกตว่าเป็นผู้กำกับ Wes Craven ที่ให้กำเนิดหนังเรื่องนี้เช่นกัน แน่นอนว่าฉากในความฝันทำได้สยองขวัญและน่าตกใจประมาณหนึ่ง
ถ้าคิดแค่พล็อตฆาตกรโรคจิตไล่ฆ่าเฉยๆ คงธรรมดาเกินไป ดังนั้นจึงแต่งเติมใส่ความทะเยอทะยานให้ออกมาหลากหลายมากที่สุด ซึ่งความที่มีอะไรก็ได้และเป็นอะไรก็ได้จึงไม่ค่อยเข้าใจว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แต่ยอมรับว่าไม่รู้สึกเบื่อหรือซ้ำซาก แค่อาจเดินเรื่องช้าไปสักหน่อย และยังมึนๆ กับทิศทางที่ไม่รู้จะเอาแบบไหนกันแน่
“เปิดเผยเนื้อหาสำคัญ”
ฉากที่ชอบมากคือช่วงท้ายเพราะเหมือนทิ้งสมองดูหนัง ไม่เข้าใจสักนิดว่าทำได้อย่างไร แต่รู้สึกบันเทิงและตลกร้ายกับการต่อสู้เอาชนะวิญญาณร้ายด้วยการกระโจนเข้าทีวี แล้ววิ่งไล่ล่าไปตามช่องรายการต่างๆ แถมรายการช่องนั้นยังสามารถส่งผลกระทบต่อบริบท เช่น ตัวปลิวจากแรงระเบิด ดิ่งพสุธาจากฟากฟ้า วิ่งหนีบนคอนเสิร์ต และอีกหลายจังหวะที่คัลท์มาก
