![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihartZWxjBjVClIl60aII648vJKL7zsTODhc0aB9MGmWoJPS7zOahh0XZkMSCt6kOY4dAS0-YEXLKw_anPyxnVQ7mV5NVrvSwTUBGKqTuwP6U7phLSGVDwQEXDJ2Hpr6tgUNZlpXckoxc/w426-h640/MV5BMDU1ZmQwZTQtZjg1OS00YzhhLWE0MTEtYjYxNzdkNzk2NWVkXkEyXkFqcGdeQXVyNTk5NTQ1NzM%2540._V1_.jpg)
Elfen Lied | สาวกลายพันธุ์
Grade: A-
ประเดิมตอนแรกไม่กี่นาทีได้รุนแรงเหลือคณา แขนขาด ขาขาด คอขาด กระจุยกระจายฉีกเลือดฉีกเนื้อไม่เกรงใจถึงความอยากดูตอนต่อไป ซึ่งตอนต่อๆไปจะรุนแรงมากกว่านี้ โดยเฉพาะการฆ่าตัวละครที่เราเริ่มผูกพัน บางครั้งยังไม่ทันตีสนิทก็ตายทันที จะปริปากพูดไม่ทันจบคำก็ตายอีก คำว่าเยื่อใยหรือรออีกหน่อยแทบไม่มีเหลือ
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcRpvRM0WHJyi4TjTYTLfQEkaPXcvcLew4fjTTZmmXS4dvIvNjeLcw9RsR4llx23IGSrVOk-oNiK1mk9NQ6lJ52ZBQA3BID9i1mMrvApDyWGVpT4FVuSlkJN8ZL8ZUC9n4_y63L9pU34I/w640-h362/tenor.gif)
ด้วยความที่ทำอะไรหลายอย่างไม่เกรงใจ จึงเป็นข้อดีที่เดินเรื่องไวไม่ยืดเยื้ออารัมภบทซ้ำไปซ้ำมา พยายามผูกปมและคลี่คลายประเด็นทุกตอนทีละเล็กละน้อย ซึ่งแต่ละตอนค่อนข้างสะเทือนอารมณ์หนักใจเป็นส่วนใหญ่ จะมานั่งยิ้มซาบซึ้งไปกับเรื่องดีๆก็นับว่าน้อยถึงน้อยมาก โดยเฉพาะตอนท้ายๆที่เริ่มเปิดเผยเรื่องในอดีตว่าใครคือใครเป็นมายังไง แม้จะรู้ว่าลงเอยแบบนี้ แต่ก็แหม่... ถ้าดูแล้วไม่รู้สึกหดหู่บ้างก็ยอมรับว่าใจแข็งพอสมควร
การเชื่อมโยงลำดับเหตุการณ์ทำได้เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบัน มีเหตุผลรองรับเอาไว้ชัดเจน ทำให้ตัวละครมีที่มาที่ไป ไม่ใช่เอาแต่ใจไร้เหตุผล ทุกคนล้วนเกิดมามีปมที่เจ็บปวดและพยายามปิดกั้นตรงนี้เอาไว้ ส่วนจะมากจะน้อยก็แล้วแต่คนๆไป แต่จุดเด่นอยู่ที่การแสดงตัวตนของมนุษย์ที่ป่าเถื่อน มีด้านมืดทำร้ายและทำลายในตัว เมื่อเทียบกันแล้วมนุษย์ไม่ต่างกับปีศาจนั้นเอง
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP8J2NR-LdbpWUEU7X0HotdUFTEo1QDctbgbd3kwjR8oviQvf2zwlJhPpUDpd2NO4Lwsz4ebCs0fO-7GkaM18tgx8AoEmEF_sc9BoNnvl1JcBPEqp5wDSc3_ioIqHPEh-sOn1Gyn3GQLk/w640-h358/3252962616_1_10_8AHFshbI.gif)
ใจความของอนิเมะเรื่องนี้ต้องการเปรียบเทียบระหว่างมนุษย์กับปีศาจว่าอันไหนน่ากลัวกว่ากัน โดยสมมติว่าปีศาจคือ ไดโคลเนียส (Diclonius) มนุษย์กลายพันธุ์ที่มีเขาคล้ายหูแมวยืนออกมาจากหัว มีแขนที่เรียกว่า เวกเตอร์ (Vectors) ซึ่งไม่มีใครมองเห็นได้ ยกเว้นพวกเดียวกันเอง แน่นอนว่าความแปลกนี้ทำให้ถูกมองเป็นตัวประหลาด ถูกทำร้ายร่างกายและจิตใจจนมองทุกคนคือศัตรูต้องกำจัด จึงเป็นที่มาของการฆ่าเพราะความเกลียดแค้นที่ตัวเองได้รับ
ความดราม่าจากการเชื่อมโยงผูกเรื่องราวช่วยยกระดับอารมณ์พอสมควร ถ้าเดินเรื่องเป็นเส้นตรงอธิบายไว้หมดคงไม่น่าสะเทือนใจได้ขนาดนี้ ทุกอย่างลงตัวเกือบหมดจนความสยองในตอนแรกกลายเป็นเรื่องเล็กไปเลย เพราะทั้งหมดอยู่ที่เนื้อเรื่อง เป็นไปได้อยากให้ยาวอีกหน่อย บางอย่างกระชับรวดเร็วเกินไปเหมือนตัดสินใจอย่างไม่มีเหตุผล โดยเฉพาะการเจอผู้หญิงแปลกหน้าพูดภาษาได้คำเดียวและทำอะไรไม่เป็นเลยแล้วพากลับบ้าน เป็นคนแปลกหน้าแท้ๆ แต่พาเข้าบ้านและดูแลอย่างดีทั้งที่ไม่รู้ปูมหลังอะไรเลย คงมีแต่พระเอกเรื่องนี้แหละที่ใจกว้างและใจดีมากเสียเหลือเกิน