Anguish (1987)
Director: Bigas Luna
Genres: Horror | Thriller
Grade: B+
Zelda Rubinstein เป็นนักแสดงที่คุ้นหน้ามาก แต่ถามว่าคุ้นจากไหนคงไม่พ้นใน Poltergeist (1982) ที่มารับบทเป็นคนทรงไล่ผีไล่วิญญาณ ด้วยเอกลักษณ์ตัวเล็กเหมือนเด็กจึงไม่ต่างอะไรกับคุณป้าใจดีคนหนึ่ง ทว่าเรื่องนี้มาด้วยบทบาทที่แตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง มีแต่ความโหดร้ายด้านมืดที่หวังครอบครองจิตใจของ จอห์น (Michael Lerner) ลูกชายของตัวเองที่เป็นถึงหมอเชี่ยวชาญเรื่องตา ซึ่งเธอนั้นได้พยายามสะกดจิตลูกของตัวเองเพื่อใช้ไปฆ่าคนอื่นๆด้วยการควักลูกตามาเป็นของสะสม
ดูจากพล็อตไม่ค่อยมีอะไรเท่าไร จะว่าแนวจิตวิทยาที่เน้นความสัมพันธ์แม่ลูกก็ไม่เชิงเป็นเช่นนั้นเพราะปมประเด็นใดก็แล้วแต่แทบไม่ได้พูดถึงเลย ที่เห็นแน่ๆคืออาการของคนลูกที่น่าจะชอบลูกตาเป็นพิเศษกับคนแม่ที่พยายามสะกดจิตลูกเพื่อใช้งานฆ่าคน ซึ่งจุดสนใจอยู่ที่การนำสัญลักษณ์ของหอยทากมาใช้ในเชิงควบคุม โดยเฉพาะลักษณะของเปลือกที่โค้งเป็นวงกลมชวนให้น่าหลงใหล ขณะเดียวกันวิธีการสะกดก็ไม่ธรรมดาเพราะตัดฉากให้ดูหลอน ยิ่งเป็นใบหน้ากับเสียงของ Zelda Rubinstein ทำให้รู้สึกเหวออยู่นิดๆ
"เปิดเผยเนื้อหาสำคัญ"
หลายๆอย่างไม่น่ามีอะไรที่แปลกตาตามประสาหนังสยองขวัญยุค 80s อาจจะมีเรื่องจิตวิทยามาผสมบ้างแต่ไม่ถึงกับเข้มข้นเท่าไร ทว่าทั้งหมดทั้งมวลเป็นเพียงส่วนหนึ่งของหนังเท่านั้น เนื้อเรื่องจริงๆเป็นอะไรที่เซอร์ไพรส์อยู่ไม่น้อย เนื่องจากเรื่องฆาตกรถูกแม่สะกดจิตมาฆ่าคนด้วยการควักลูกตาคือหนังฉายโรงภาพยนตร์ที่มีคนนั่งดูอย่างใจจดใจจ่อทำเอาที่บ่นว่าเป็นหนังสยองขวัญทั่วไปที่มีฉากไล่ฆ่าไล่เชือดดูมีระดับขึ้นมาอีกขั้น โดยเรื่องที่แท้จริงจะเน้นไปที่ แพตตี้ (Talia Paul) และ ลินดา (Clara Pastor) ที่กำลังนั่งดูหนังเรื่องดังกล่าวก่อนจะพบว่าหนึ่งในคนดูหนังคือฆาตกรโรคจิตที่พยายามเลียนแบบฆาตกรในหนัง
จังหวะสลับฉากมาเป็นคนนั่งดูหนังในโรงทำเอาอึ้งอยู่ไม่น้อย ไม่คิดว่าจะทำให้หนังสยองขวัญตามสูตรมีมิติที่แม้ตัวละครจะบางแต่ลูกเล่นมาเหนือกว่าที่คิด อีกทั้งสถานการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในหนังยังสอดคล้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นในโรงหนังอีกด้วย อารมณ์ประมาณเจอจักรวาลคู่ขนานที่ตัดฉากเข้าหนังทีตัดฉากเข้าโลกความจริงที หลายอย่างดูคล้ายกันเกือบหมด จะแตกต่างตรงวิธีการฆ่าที่ในหนังจะค่อนข้างโหด โดยเฉพาะฉากควักลูกตาที่น่าจะทำหลายคนเสียวตากันไม่น้อย ขณะที่โลกความจริงไม่ได้โหดขูดเลือดขูดเนื้อขนาดนั้น แต่คือความรุนแรงที่น่าหวาดผวา
ความตั้งใจที่เห็นชัดคือการสะท้อนทัศนคติเกี่ยวกับหนังสยองขวัญผ่านตัวละครที่ชื่อแพตตี้ที่ออกอาการหวาดกลัวจากความรุนแรงของหนังและหนักขึ้นเรื่อยๆจนอยากกลับบ้าน ขณะที่ลินดาเพื่อนของเธอแทบไม่สนใจเพราะคิดว่าเป็นเพียงหนังที่ควบคู่กับป๊อปคอร์น ซึ่งมุมมองลักษณะนี้เป็นการเปรียบเทียบระหว่างคนดูหนังที่อีกคนรู้สึกน่ากลัวจริงๆกับอีกคนมองเป็นเรื่องบันเทิงเท่านั้น เช่นเดียวกันตัวฆาตกรที่แม้ไม่ได้แสดงถึงปมหรือปัญหาใดๆแต่สิ่งที่เห็นคือพฤติกรรมเลียนที่จงใจทำเหมือนหนัง ส่วนสาเหตุคืออะไรไม่แน่ชัด สิ่งที่บอกได้คือความรุนแรงผ่านตัวหนังที่เป็นมากกว่าความบันเทิง
เอาจริงๆ Anguish มีเนื้อเรื่องที่ธรรมดามาก แต่อาศัยลูกเล่นหยิบมาใช้ได้สนุกในการเล่าเรื่อง อีกทั้งยังเป็นการผสมผสานระหว่างหนังสยองขวัญที่มีฉากโหดกับแนวลุ้นระทึกที่เน้นอารมณ์สมจริง ฉะนั้นเรื่องความน่าตื่นเต้นน่าติดตามมีให้ลุ้นทั้งนอกจอและในจอ แต่ที่อดใจชมไม่ได้คือ Talia Paul ที่ถ่ายทอดอารมณ์รู้สึกกลัวได้น่าหดหู่ จะหวาดกลัวจะร้องไห้ล้วนออกมาเต็มที่เพราะสะท้อนไปถึงความรุนแรงในหนังที่ไม่ได้เป็นเรื่องบันเทิงกับทุกคนเสมอไป บางคนกลัวไม่อยากดูต่อ แต่บางคนกลัวฝังใจกลายเป็นปมด้อย การจะเลือกรับชมหนังสักเรื่องควรเข้าใจตัวหนังก่อนว่าเป็นยังไงและควรมีสติทุกครั้งเพราะไม่ได้แปลว่าหนังกับชีวิตจริงจะเหมือนกัน
