Blood Surf (2000) โคตรไอ้เข้ อสูรกาย 100 ปี

Blood Surf (2000) | โคตรไอ้เข้ อสูรกาย 100 ปี
Director: James D.R. Hickox
Genres: Action | Adventure | Comedy | Horror | Thriller
Grade: F

"หนังในความทรงจำใครหลายคนที่ดูอีกครั้งก็..."

มีอีกชื่อว่า Krocodylus ที่ฟังดูเป็นหนังจระเข้ แต่พอเอาเข้าจริงที่ว่าเป็นหนังจระเข้กินคนก็แทบไม่มีเค้าอะไรมาก่อนเลย นึกจะมาก็มาแบบไม่เข้าใจในเหตุผล เผลอๆคิดว่าเป็นหนังฉลามด้วยซ้ำเพราะเกี่ยวกับทะเล แล้วยังแอบพูดถึงหนังฉลามขึ้นหิ้งอย่าง Jaws (1975) แต่ถามว่ามีอะไรที่เหมือนหรือคล้ายกัน? คำตอบคือไม่เลยสักนิดเดียว เผลอเลวร้ายกว่า Jaws ภาคหลังๆที่หาสาระอะไรไม่ได้เลยจากหนังเรื่องนี้


ก่อนจะมาเป็นหนังจระเข้กินคนต้องเริ่มจากเหยื่อที่เดินทางหาเกาะที่เหมาะสมในการเล่นเซิร์ฟบอร์ด ซึ่งต้องเป็นที่อันตรายมีฝูงฉลามเพื่อเอาไปอัดลงรายการ โดยหน้าที่โชว์เป็นของ บ็อก ฮอลล์ (Dax Miller) และ เจเรมี (Joel West) ทว่าเกาะที่พวกเขามามีสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าฉลามที่พวกเขาเจอหลายเท่า ซึ่งไม่ใช่สิ่งอื่นใดนอกจากจระเข้น้ำเค็มขนาดยักษ์ที่ไล่ล่าพวกเขาด้วยความโหดเหี้ยม

จระเข้กับทะเลอาจไม่ใช่สิ่งที่คุ้นชินในหนังหรือแม้แต่ชีวิตจริง แต่ดูแล้วก็ใช่ตัวหนังจะสนใจตรรกะในเหตุผลว่าทำไมหรือยังไง รู้แค่ว่าเป็นจระเข้ตัวใหญ่ที่ไม่รู้ใหญ่มากน้อยแค่ไหน เนื่องจากมีหลายฉากที่แสดงถึงความสับสนเรื่องขนาด บางทีตัวก็ใหญ่มาก บางครั้งก็ปานกลาง พอหนังจบดันเป็นตัวเล็ก ทำให้ไม่รู้จะเชื่อได้อย่างไรว่าเป็นจระเข้ที่แสนน่ากลัว ยกเว้นฉากโชว์พลังที่ทำซะเว่อร์เกินความเป็นจระเข้ด้วยฉากระเบิดกลางทะเล ถล่มพังสะพาน หรือกระโดดลอยกลางอากาศเพื่องับคนบนเรือ แต่ละอย่างมีความคัลท์ที่ไม่รู้จะว่ายังไง


จระเข้หรือพระเอกก็ไม่น่าตื่นตาตื่นใจเท่านักแสดงหญิงที่ล้วนมาปล่อยของกันอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะ Maureen Larrazabal ที่ต้องเล่นประกบคู่กับ Joel West จนเกิดฉากที่หลายคนจดจำเป็นส่วนมาก หรือที่เรียกว่า"ฉากบ่อน้ำอันศักดิ์สิทธิ์"ที่แสดงถึงการร่วมรักจนหลายคนในยุคนั้นต้องร้องว้าว แล้วยังมีอีกคนที่โชว์ของไม่แพ้กันคือ Taryn Reif ที่แม้หลายคนจะบ่นว่าของเธอแบน แต่ไม่อาจปฏิเสธความเซ็กซี่กับความสวยใสไร้สมองได้ลง และคนสุดท้ายคือ Tziporah Malkah ที่โชว์น้อยแต่แอบหยอดความเซ็กซี่ให้เห็นกันอยู่เนืองๆ

Blood Surf คือหนังสยองขวัญทุนต่ำที่ทำลงแผ่นหรือวีดีโอในยุคนั้น ทว่าประเทศไทยแตกต่างตรงที่มีโอกาสได้ฉายโรงภาพยนตร์ แน่นอนว่าโปสเตอร์ทำได้น่าดึงดูดจนใครจะไปคิดว่าเป็นหนังเกรดล่างที่อุทานถึงความห่วยแทบจะทันที ไม่ว่าจะการเล่าเรื่อง ตัวละคร ทุกสิ่งทุกอย่างชวนให้ส่ายหน้าหลายครั้ง ขณะเดียวกันก็มีหลายฉากให้พยักหน้าชอบใจ(ฮา) ถือเป็นความคัทล์ในยุคนั้นที่แม้หนังจะแย่แค่ไหนก็มีหลายคนจดจำและเหมาะแก่การดูให้หายคิดถึงช่วงเวลานั้นจริงๆ

รูปภาพของฉัน
เกิดปี 2538 (1995) แค่คนที่เรียนจบสาธารณสุขศาสตร์ แต่ชอบดูหนังเป็นชีวิตจิตใจ ที่เขียนรีวิวเพราะอยากแบ่งปันความรู้สึกที่ตัวเองมีให้อ่าน และกำลังทำช่อง YouTube เกี่ยวกับหนังสือ(การ์ตูนเป็นหลัก)