Coma (1978) | โคม่า ธนาคารคนดิบ
Director: Michael Crichton
Genres: Drama | Horror | Mystery | Thriller
Grade: B+
"เปิดเผยเนื้อหาสำคัญ"
ดร.ซูซาน วีลเลอร์ (Genevieve Bujold) แพทย์สาวที่บังเอิญพบข้อสงสัยบางอย่างในโรงพยาบาลของเธอ หลังพบว่ามีผู้ป่วยที่มีอาการโคม่าเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องและผิดปกติ ซึ่งเธอไม่อาจหาสาเหตุที่แน่ชัดได้ เนื่องจากทุกรายล้วนมาด้วยสาเหตุและวิธีรักษาที่แตกต่างกัน แทบไม่มีประเด็นไหนหรือจุดเชื่อมโยงเข้าหากัน ทว่าความสงสัยนี้ทำให้ไม่ละทิ้งหาความจริง แล้วนั่นนำสู่เรื่องราวที่คาดไม่ถึง
การดำเนินเรื่องจะช้าๆไม่รีบร้อน ฉะนั้นไม่เหมาะอย่างยิ่งกับคนที่อยากให้เรื่องไปเร็วๆรีบหาคำตอบ กว่าจะรู้ความจริงก็เกือบค่อนเรื่องจวนจะจบ แต่ถือว่าเก็บรายละเอียดและเชื่อมโยงหาคำตอบได้ค่อนข้างดี อีกทั้งยังพูดถึงความเป็นจริงเกี่ยวกับการรักษาที่บางครั้งไม่สามารถทำได้ทันทีหรือทำไม่ได้เลยอีกด้วย ซึ่งนั้นกลายเป็นประเด็นที่ดำมืดของโรงพยาบาลและหนทางสว่างของผู้ป่วย
การตอนเฉลยคงไม่ต้องบอกว่าโรงพยาบาลคือสถานที่น่ากลัว เพราะเป็นสถานที่รักษาผู้ป่วยที่เข้าออกนับร้อยนับพันต่อวัน ซึ่งจุดประสงค์เดียวที่มาคือการหาหมอ เนื่องจากหมอคือผู้รักษาโรคและมีความรู้มากมาย ดังนั้นบุคลากรทางการแพทย์ที่น่าไว้ใจและเชื่อถือมากที่สุดคือหมอ ไม่ว่าจะผ่าตัด วินิจฉัยโรค ส่งต่อ หลายต่อหลายอย่างล้วนมาจากการตัดสินใจของหมอเพียงคนเดียวแทบทั้งสิ้น ขณะที่ตำแหน่งอื่นๆจะทำตามคำสั่งหมออีกที ฉะนั้นแล้วอาชีพหมอจึงมีสถานะผู้รับผิดชอบสูงสุด นั่นแปลว่าจะทำอะไรก็ได้เช่นกัน
แม้หนังจะไม่พูดถึงอาชีพหมอที่ลึกซึ้งหลายด้าน แต่สิ่งที่พยายามสื่อคือการทำงานที่รอบด้าน ต่างคนต่างมีด้านที่ตัวเองถนัดและประจำตำแหน่งนั้นๆ ความรับผิดชอบต่อผู้ป่วยก็ล้วนมีขอบเขตที่ชัดเจน การเข้าไปดูข้อมูลที่ตัวเองไม่ได้รับผิดชอบไม่ต่างกับลักลอบแอบดูข้อมูล หรือการทำอะไรกับตัวผู้ป่วยโดยที่ไม่รู้ตัวหรือไม่บอกกล่าวจนกลายเป็นเรื่องผิดจรรยาบรรณ ซึ่งประเด็นนี้กลายเป็นคำถามว่าหมอน่าไว้ใจมากแค่ไหน
หมอคืออาชีพที่กระทำอยู่กับคน นั่นคือผู้ป่วยที่เข้ามาหาหมอเพื่อรักษาโรค แต่บางโรคไม่อาจรักษาได้ด้วยวิธีปกติ กระนั้นสามารถหายจากโรคได้ด้วยวิธีที่ผิดจรรยาบรรณ การเฉลยความจริงว่าทำไมต้องเกิดอาการโคม่ายังไม่น่าตกใจเท่าหลังจากนั้น เนื่องจากคนที่เกิดอาการโคม่าล้วนทำให้สมองตาย แต่ยังมีชีวิตไม่ต่างกับเจ้าชายหรือเจ้าหญิงนิทรา ทำได้เพียงนอนหลับเหมือนคนไร้ชีวิต ประเด็นคือจะทำอะไรกับเหยื่อเหล่านี้ ถ้ามองในแง่ผลประโยชน์ที่คงเหลือคืออวัยวะที่สมบูรณ์ ทุกคนที่ทำให้โคม่าล้วนสุขภาพร่างกายแข็งแรง การจะถูกตัดแบ่งอวัยวะออกไปย่อมไม่มีใครสนใจเพราะสภาพไม่ต่างกับคนตาย
หมอคืออาชีพที่น่ากลัวเพราะระหว่างผ่าตัดอาจทำอะไรบางอย่างที่คาดไม่ถึง เช่นเรื่องนี้ที่รักษาอาการอย่างถูกต้อง ไม่มีสิ่งไหนที่ส่อถึงความผิดปกติแก่พยาบาลหรือผู้ช่วย ทว่าแอบแฝงด้วยความจริงบางอย่างที่ไม่มีใครนึกถึง ด้วยเหตุนี้การให้หมอมองเห็นความผิดปกตินี้ด้วยกันเองจึงเป็นเรื่องที่น่าสมเหตุผล ขณะเดียวกันความผิดปกติที่แสนบอบบางนี้ได้กลายเป็นเรื่องเหลือเชื่อ น้อยคนจะรู้สึกระแวงหรือเห็นความผิดปกติ ซึ่งโอกาสเกิดข้อผิดพลาดย่อมมีบ้างเป็นเรื่องปกติ
การเสริมน้ำหนักจากหลายฝ่ายและพฤติกรรมของตัวละครที่เคร่งเครียด ทำให้สิ่งที่มองเป็นเรื่องผิดปกติเริ่มไกลตัวมากขึ้น การเอาใจช่วยที่แรกเริ่มน่าสนใจกลายเป็นปมของตัวละครที่คิดเข้าข้างตัวเองมากไปหรือไม่ แต่โชคดีที่ยังมี ดร.มาร์ค เบลโลว์ (Michael Douglas) แพทย์อีกคนที่เป็นมากกว่าหมอโรงพยาบาลเดียวกัน แต่เป็นคนรักที่พยายามสยบจิตสยบใจให้หมดปัญหาคาใจ การเล่าผสมผสานชีวิตคู่ทำให้เห็นน้ำหนักของคนทำงานเช่นหมอ โดยเฉพาะเวลาที่ให้กันน้อย อีกทั้งต่างเป็นผู้เรียนสูงมีความรู้จึงมักไม่ยอมใคร
ตอนเฉลยความจริงยังไม่รู้สึกสะเทือนใจเท่าการมาคิดทบทวนสิ่งที่หนังเล่าในต้นเรื่อง ในฉากตรวจสุขภาพเด็กแล้วพบปัญหาเกี่ยวกับไต วิธีการรักษาที่ดีที่สุดและหายจากโรคคือการเปลี่ยนไต แน่นอนว่าอวัยวะย่อมเป็นสิ่งที่เกิดติดตัวมาแต่เกิด ไม่มีทางสร้างหรือทดแทนได้ด้วยสิ่งอื่น การหาไตใหม่จึงเป็นวิธีที่ดีที่สุด ทว่าจะหาจากไหนนอกจากการรับบริจาค ซึ่งกว่าจะถึงตอนนั้นต้องรอแล้วรออีก รอจนไม่แน่ว่าทั้งหมดชีวิตนี้จะได้โอกาสเช่นนั้น
เมื่ออวัยวะไม่ใช่สิ่งที่หาโดยง่าย สิ่งเหล่านี้จึงมีมูลค่ามหาศาลกับคนที่พร้อมจ่าย ฉะนั้นการลักลอบค้าอวัยวะเถื่อนจึงเป็นสิ่งที่หนังเรื่องนี้นำเสนอ แต่การค้าขายที่ผิดศีลธรรมนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในสถานที่ลับตา หากแต่เกิดขึ้นในโรงพยาบาล เนื่องจากไม่เป็นที่สงสัยเพราะได้รับการวินิจฉัยและสรุปผลจากหมอได้ทันที ความไว้ใจเพราะเชื่อในความซื่อสัตย์ของวิชาชีพจึงเป็นเรื่องที่หลายคนเคารพ กระนั้นฝ่ายที่ถือในวิชาชีพและจรรยาบรรณนี้จะเคารพหรือไม่ นับว่าเสียดสีและประชดประชันอาชีพนี้กันไม่น้อย
