Ao oni (2014)
Director: Daisuke Kobayashi
Genres: Horror | Sci-Fi
Grade: C
เคยได้ยินชื่อเสียงทางด้านเกมจนต้องไปดูที่เขาเล่นกันว่าน่ากลัวแค่ไหน ซึ่งรูปแบบเกมไม่มีอะไรมาก ให้เดินสำรวจพร้อมกับไขปริศนาตามจุดต่างๆ แต่ระหว่างที่เดินต้องระแวงระวังปีศาจสีน้ำเงินตัวใหญ่ (ค่อนไปทางม่วง) ที่โผล่ออกมาตอนไหนก็ได้ ถ้าเจอตัวเมื่อไรจะตามติดเป็นตังเม วิธีรอดคือต้องหนีสถานเดียว แน่นอนว่าเกมไม่ได้แปลกพิสดาร แต่อยู่ที่ความน่ากลัวที่ไม่รู้จะต้องหนีตอนไหนและไปไหนต่อ
ไม่นึกว่าจะมีฉบับหนังอยู่ด้วย จึงคาดหวังรูปแบบที่เหมือนหรือแตกต่างจากฉบับเกมจะไปได้สักแค่ไหน ซึ่งดูเหมือนเนื้อเรื่องจะไม่ค่อยมีรายละเอียดเท่าไรนัก จับพลัดจับผลูพากันเดินเข้าอาคารร้างโดยที่ไม่รู้เลยว่าที่ตัวเองกำลังเข้าสู่โลกของเกม แล้วที่พลิกแพลงไปอีกคือคนเขียนเกมดันมาอยู่ในเกมที่ตัวเองสร้าง ทำให้ภารกิจที่ต้องปั่นหัวสมองช่วยกันคิดได้ข้ามออกไป ฉะนั้นจึงเป็นการลุยไปตรงๆเหมือนคนที่เล่นมาบ่อยที่สนใจแค่ทำเวลาจบเกมเท่านั้น
เนื้อหาพอประมาณระดับหนึ่งจากที่คิดว่าคงไม่มีแล้วล่ะมั้ง แต่ยังสรุปแบบหักมุมได้อีก ทำให้ยกระดับความดีของหนังมาอีกขั้น จากที่เดิมทีตัวละครล้วนเปราะบางอย่างมาก เดาทางง่ายไปหมดทุกตัวเพราะไม่มีการปูพื้นตัวละคร มีแค่ตัวหลักนิดหน่อยให้รู้ว่าคนนี้สร้างเกมนะ คนนี้เคยสูญเสียน้องนะ ขณะที่เหลือมาเติมสีสันการหลบหนีและเป็นเหยื่อให้กับปีศาจสีน้ำเงินเขมือบเล่น
-002.jpg)
ในเกมมีความน่ากลัวระดับหนึ่ง แต่เกมเป็นประเภทเดิน 2 มิติ พอเห็นบ่อยๆก็เริ่มชินไปเอง เพราะการขยับมีข้อจำกัด พอเป็นหนังปรับให้ทำได้มากกว่าแค่เดินหน้าหรือถอยหลังจึงรู้สึกน่ากลัวกว่ากันมาก (แต่คาใจอย่างมากเรื่องขนาดตัวที่ใหญ่แต่โผล่ไปไหนมาไหนก็ได้) แล้วที่หลอนหน่อยคือฉากทำลายประตูที่โผล่หน้าออกมาทักทายอย่างกับ Jack Nicholson ใน The Shining (1980)
ปล.ไหนๆดูภาคแรกจบแล้วให้ต่อ Ao oni ver. 2.0 (2015) ไปเลยทันที เนื่องจากหนังยาวแค่ชั่วโมงเดียว ถ้าดูจบครบ 2 ภาคก็ไม่ต่างกับดูหนังเรื่องหนึ่ง
